Sunbrilo super vitejo / Słońce nad winnicą / Sonnenschein über einem Weinberg

Sunbrilo super vitejo, en mia loĝurbo.
Mi deziras al ĉiuj agrablan semajnfinon kaj belegan unuan adventon.

Słońce nad winnicą, w mieście mego zamieszkania.
Życzę wszystkim miłegu weekendu i pięknego pierwszego adwentu.

Sonnenschein über einem Weinberg, an meinem Wohnort.
Ich wünsche allen ein angenehmes Wochenende und einen schönen ersten Advent.

Je kio mi kredas / To, w co wierzę / An was ich glaube

Esperanto:

Neniam ĉesu kredi je viaj revoj. Vi povas atingi ĉion bonan, se vi nur volas. 

Ne kredu je "via revo neniam plenumos!", tio ne veras. Tia babilaĵo estu entuziasmigo por vi pruvi la malon!

Estu racia kaj ne aŭskultu la klaĉon de aliaj, se vi ne kredas je tio. Ilia klaĉo ne plenumas nur pro via senracia kredemo.

Fariĝu kiu vi volas fariĝi. Sed memoru ke vi povas fariĝi tiu, kiu volas vi.

Ne fariĝu tia, kian volas vin igi aliajn. Alikaze vi mem estos jam iu alia.

Amu tiujn kiuj amas vin. Amu ilin pro vera amo kaj ne ĉar aliaj postulas tion de vi.

Ne elektu vian amatul(in)on laŭ la kriterioj de aliaj. Tiu, kiu amas, ĉiam pravas.

Neniam forgesu vian denaskan lingvon, ĉar ĝi estas la lingvo de via koro. Forgesi sian denaskan lingvon estas rezigni de si mem.

En tiu sama koro ĉiam tenu la spiriton de la verda stelo de espero. Ĝi estu ĉiam via protektilo kontraŭ la malbono kaj ĉiam memorigu vin kredi je la bono.

Helpu tiujn, kiuj vian helpon bezonas, kaj ne atendu ĝis ili petas vian helpon. Devigu tiujn pravigi sin, kiuj tute konscie malhelpas.

Nur se vi enkorigas ĉi ĉion vi restos fidela al vi mem. Nur tiam vi povos atingi bonaĵojn tiajn, kiuj eble enviigos kelkajn, tamen inspiros multajn.

Polski:
Nigdy nie przestań marzyć. Możesz osiągnąć wszystko co dobre, jeśli tylko chcesz.

Nie wierz w słowa "Twoje marzenie nidgy się nie spełni!", to nie prawda. Niech te słowa będą dla Ciebie motywacją, by udowodnić rzecz przeciwną!

Bądź rozsądny i nie słuchaj gadania innych, jeśli w to nie wierzysz. Ich gadanie się nie spełni z powodu twej nieświadomej wiary.

Bądź tym, którym chcesz być. Ale zawsze pamiętaj że tylko możesz być tym, którym chcesz być ty.

Nigdy nie bądź tym, którego inni chcą z Ciebie zrobić. Wtedy stałbyś się kimś innym.

Kochaj tych, którzy kochają Ciebie. Kochaj ich z pełnego miłością sercem, a nie bo inni tego od Ciebie żądają.

Nie wybieraj osoby, którą kochasz, według kryterium innych osób. Ten, kto kocha, zawsze ma rację.

Niedgy nie zapomnij języka ojczystego, ponieważ to język twego serca. Zapomnieć ojczysty język to rezygnacja z własnego siebie.

W tym samym sercu na zawsze noś ducha zielonej gwiazdy nadziei. Niech ona zawsze będzie twoim zabezpieczeniem przed niedobrym  i niech zawsze Ci przypomina wiarę w dobro.

Pomagaj tym, którzy pomoc twoją potrzebują, i nie czekaj aż o tą pomoc zaczną prosić. Zmuszaj tych usprawiedliwić się, którzy całkiem świadomo nie pomagają.

Jedynie kiedy uświadomisz sobie to wszystko, zostaniesz wierny samemu siebie. Tylko wtedy będziesz mógł osiągnąć takich dobrych rzeczy, z powodu których niektórzy Ci zazdroszczą, lecz dla wielu innych będziesz inspiracją.

Deutsch:
Höre niemals auf zu träumen. Du kannst alles Gute erreichen, wenn Du nur willst.

Höre nicht auf Sätze wie "Dein Traum wird niemals war!", denn das stimmt nicht. Dieses Geschwätz möge dich dazu motivieren, das Gegenteil zu beweisen!

Sei vernünftig und höre nicht auf das Geschwätz der Anderen, wenn du es nicht glaubst. Ihr Geschwätz wird durch deinen irrationalen Glauben auch nicht wahr.

Werde der, der du werden willst. Aber erinnere dich stets daran, dass du werden kannst, wer du werden willst.

Werde niemals der, den die Anderen aus dir machen wollen. Andernfalls wirst Du selber schon jemand anders.

Liebe jene, die dich lieben. Liebe sie aus wahrer Liebe und nicht, weil andere dies von dir verlangen.

Wähle deine Liebe nicht nach den Vorgaben anderer. Wer liebt, hat Recht.

Vergesse niemals deine Muttersprache, denn sie ist die Sprache deines Herzens. Seine Muttersprache zu vergessen ist die Aufgabe seiner selbst.

Trage in diesem selben Herzen stets den Geist des grünen Sterns der Hoffnung. Möge er stets dein Schutzschild sein gegen alles Böse und möge er dir stets den Glauben an das Gute in Erinnerung rufen.

Hilf all jenen, die deine Hilfe brauchen, und warte nicht, bis sie danach fragen. Stelle jene zur Rede, die ganz bewusst nicht helfen wollen.

Nur, wenn Du all das beherzigst, bleibst du dir selber treu. Nur dann kannst Du solch gute Dinge vollbringen, wegen derer einige neidisch sein werden, aber für viele andere wirst Du zur Inspiration.

Pri homoj kaj papero / O ludziach i papierze / Über Menschen und Papier

Esperanto:

Antaŭ nelonge mi ie legis la jenan citaĵon:

Homoj estas kiel paperero: Oni povas faldi ilin kaj poste denove malfaldi. Sed postsignoj de tiu malbona traktado restos por ĉiam.

Kaj jes, mi devas konfesi, tio ja veras! Precipe infanoj emas faldi paperon cele konstrui aviadilon aŭ ian alian memfaritan ludilon. Ili faras tion ne pro krepovo, sed pro enuo. Same pro enuo ili ofte ankaŭ “faldas” – do, malbone traktas – aliajn infanojn. Mi pensas ke ni ĉiuj spertis tion kiam ni estis infanoj. Tamen estas tiaj infanoj kiuj estas sufiĉe fortaj por kontraŭdiri kaj bedaŭrinde ankaŭ tiaj, kiuj ne kuraĝas kontraŭdiri. Ĉe ili la postsignoj restos dum la tuta vivo. Fine estas ankaŭ tiaj infanoj, kiuj ankaŭ kiel plenkreskuloj estas veraj fi-uloj kaj hobie maltraktas ilian ĉirkaŭaĵon.

Kial mi skribas pri tio? Nu, hieraŭ mi vidis tiajn diversajn infanojn survoje hejmen, en la trajno. Kelkaj el la infanoj insultis unu infanon terure. Sed estis ankaŭ alia infano kiu kuraĝis defendi sian amikon! Tiu okazaĵo pensigis min: Kia infano estis mi? Post pripenso mi konstatis, ke mi estis infano kiu ofte estis malbone traktata, sed kiu kuraĝis kontraŭdiri kaj eĉ defendis aliajn. Jes, ankaŭ mi foje estis faldita papero. Sed mi estis papero kiu tranĉis la aliajn!  Kaj kia mi estas hodiaŭ? Nu, mi certe jam ne estas faldebla, foje tamen daŭre tranĉiga!

Polski:
Niedawno temu czytałem następujący cytat:

Człowiek jest jak kawałek papieru: Obydwóch można składać i ponownie rozłożyć. Ale ślady po takim traktowaniu pozostaną już na zawsze.

I tak, trzeba pryznać, że taka jest prawda! Przede wszystkim dzieci z wielką chęcią sobie składają samolociki papierowe i inne zabawki tego samego rodzaju. Nie robią tego z powodu twórczości, lecz po prostu z nudów. Także z nudów często "składają" - to znaczy: źle traktują - innych dzieci. Myślę, że my wszyscy w jakiś sposób doświadczyliśmy się tego w ciągu naszego dzieciństwa. Są jednak dzieci, które mają na tyle siły aby się bronić i są niestety też tacy, którzy nie mają odwagi do samoobrony. To właśnie u nich pozostawają ślady na całe dalsze życie. W końcu są też takie dzieci, które w wieku dorosłym dopiero się stawają chamami - dla nich chamstwo to hobby.

Ale dlaczego piszę o tym? Wczoraj wieczorem, w drodze do domu w pociągu, widziałem właśnie takich różnego rodzaju dzeci. Niektóre z nich okropnie ubliżali jednemu dziecku. Ale było też jedno odważne dziecko, które bohatersko broniło swego przyjaciela! To wydarzenie dało mi do myślenia: Jakim rodzajem dziecka byłem ja? Po przemyśleniu doszłem do wniosku, że byłem dzieckiem często źle traktowanym. Ale miałem też odwagę do samoobrony, niegdyś broniłem nawet innych. Tak jest - ja też byłem niekiedy papierem składanym. Ale byłem papierem, który potrafił też innych przeciąć! A jakim jestem dzisiaj? No, napewno już się niedam składać, ale czasami nadal potrafię innych przeciąć!

Deutsch:
Letztens habe ich folgendes Zitat gelesen:

Menschen sind wie Papier: Sie lassen sich zusammenfalten und später wieder auseinanderfalten. Aber die Spuren dieser Behandlung bleiben ein Leben lang.

Und ja, das stimmt wirklich! Vor allem Kinder lieben es ja Papierflugzeuge oder Ähnliches mehr aus Papier zu basteln. Sie tun das nicht aus Kreativität, sondern aus Langeweile. Ebenso aus Langeweile "falten" - d.h.: beleidigen - sie andere Kinder. Ich glaube, dass jeder von uns das als Kind mal erlebt hat. Es gibt jedoch Kinder, die mutig genug sind sich zu wehren, und leider auch solche, die diesen Mut nicht aufbringen. Bei Letzterem bleiben die Spuren ein Leben lang. Schließlich gibt es auch Kinder, die im Erwachsenenalter erst zu richtigen Arschlöchern werden und es als ihr Hobby ansehen, ihre Mitmenschen schlecht zu behandeln.

Aber warum schreibe ich darüber? Nun, gestern abend habe ich auf meinem Heimweg im Zug solche unterschiedlichen Kinder gesehen. Einige von ihnen haben ein anderes Kind richtig übel beleidigt. Und ein Kind war darunter, dass mutig genug war und seinen Freund verteidigt hat! Dieses Ereignis gab mir zu denken: Wie bin ich als Kind gewesen? Nachdem ich darüber nachgedacht hatte stellte ich fest, dass ich eines jener Kinder war, die öfter schlecht behandelt wurden. Ja, ich war ein Stück Papier, das oft zusammengefaltet wurde - aber auch ein Stück Papier, an dem sich viele geschnitten haben! Und wie bin ich heute? Nun, heute lasse ich mich nicht mehr zusammenfalten, aber andere schneiden kann ich immer noch!